 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
VIII зьезду пісьменьнікаў Беларусі
Цішыня, я крыху ў задуменьні –
Зь лесу роду адзінокі ствол...
Мімаходзь цукеркаў нехта жменю
Сыпануў мне шчодра на прыпол.
Так калісьць ў далёкай маладосьці,
Каля Нёмна – сіняе ракі –
Ў чэсьць вясны і юнай прагажосьці
Сыпалі нам шчасьце дзецюкі.
Мне здаецца – ў бацькавай я хаце,
Жлобаўцы, бы ўзор на дыване,
Хтосьць нясьмела шэпча мне закляцьці
Чыстага каханьня да мяне.
Нехта моўчкі шыю абнімае
Ды аберуч прыгарнуў мой стан.
Гэта вецер любага мне краю,
Бы дзяцюк з залётамі прыстаў...
Шалясьцяць ў руках маіх паперкі.
Водгалась мінулага зь сяла.
Паглядаю моўчкі на цукеркі,
Нейк шкада, што маладосьць прайшла...
1981
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
